Μεσσηνιακά τραγούδια: Να'χα νεράντζι να' ριχνα

  Η Μεσσηνία έχει πλούσια μουσική παράδοση στο δημοτικό τραγούδι, όπως και ολόκληρη η Πελοπόννησος. Όμως συχνά είναι δύσκολο να καθορίσουμε σαφώς την προέλευση των τραγουδιών και των χορών που απαντάμε ανάλογα με το νομό, καθώς ο Μοριάς είχε ανέκαθεν μια κοινή εξελικτική πορεία στον πολιτισμό και την έκφραση. Εδώ θα δείξουμε τους στίχους από ένα πολύ διαδεδομένο και πολύ παλιό χορευτικό μεσσηνιακό τραγούδι...
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι τραγουδιέται αντικριστά - τα λεγόμενα "πιστρόφια"- δηλαδή ο κορυφαίος τραγουδά ένα στίχο και όλοι μαζί τον επαναλαμβάνουν χορεύοντας. Χορεύεται ως συρτός μαζωχτός και αμολυτός, γι' αυτό και το τραγούδι από στίχο σε στίχο αλλάζει ρυθμό, μία αργά μία γρήγορα.

Να'χα νεράντζι να 'ριχνα στο πέ- μάνα - στο πέρα παραθύρι
Να τσάκιζα- να τσάκιζα το μαστραπά, ρόιδο μου
Να τσάκιζα το μαστραπά που 'χει -μάνα- που 'χει το μόσχο μέσα
Το μόσχο- το μόσχο, το γαρούφαλλο ρόιδο μου
Το μόσχο, το γαρούφαλλο και το -μανά- και το μακεδονίσι
Και μέσα η κό-  μέσα η κόρη κάθεται ρόιδο μου
Και μέσα η κόρη κάθεται, κεντάει -μανά- κεντάει χρυσό μαντήλι
Το μαντηλά- το μαντηλάκι που κεντάς ρόιδο μου
Το μαντηλάκι που κεντάς σε μέ- μανά - σε μένα να το στείλεις
Να μην το στεί- μην το στείλεις μοναχό ρόιδο μου
Να μην το στείλεις μοναχό παρά - μανά - παρά με την αγάπη
Και 'κείνη το- και 'κείνη το παράκουσε ρόιδο μου
Και 'κείνη το παράκουσε και μο- μανά - και μοναχό το στέλνει.

μαστραπάς = πήλινο δοχείο
μακεδονίσι = μαϊντανός
μόσχος = αρωματικό φυτό

Υπάρχει και μία παραλλαγή του τραγουδιού , στην οποία αλλάζει ο τρίτος στίχος και γίνεται " Να τσάκιζα το μαστραπά που 'χει - μάνα - που 'χει το καρυοφύλλι" και συνεχίζει από τον έκτο στίχο της πρώτης εκδοχής.