Γλυκό Νεράντζι!

   Εδώ και λίγο καιρό έχουμε άφθονα ώριμα νεράντζια που ευδοκιμούν στο μεγαλύτερο μέρος της Μεσσηνίας. Το νεράντζι είναι ένα εσπεριδοειδές μη βρώσιμο στην αρχική του μορφή, που έχει όμως εκπληκτικό άρωμα. Από τα νεράντζια κρατάμε τη φλούδα συνήθως, που χρησιμοποιείται στην κουζίνα για να αρωματίσουμε γλυκά και κέικ με το ξύσμα της ή για να τη ζαχαρώσουμε και να την προσφέρουμε ως κέρασμα, γέμιση για σοκολατάκια και άλλα πολλά. Τα άνθη της νεραντζιάς επίσης έχουν ένα έντονο και χαρακτηριστικό άρωμα, και από αυτά παρασκευάζεται το ανθόνερο, που επίσης χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική ζαχαροπλαστική, ενώ μπορούν να γίνουν και γλυκό του κουταλιού σε μορφή λεπτεπίλεπτων πετάλων.

    Τα άγουρα πράσινα μικρά νεραντζάκια μπορούν να γίνουν γλυκό του κουταλιού ολόκληρα, ενώ τα ώριμα νεράντζια, που σε πολλούς θα θυμίσουν μικρά και ελαφρώς τραχιά πορτοκάλια, μπορούν να γίνουν γλυκό του κουταλιού σε ρολά ή σε μπαστουνάκια, ή ακόμα και μαρμελάδα.
    Οι συνταγές για κάθε γλυκό του κουταλιού έρχονται από πολύ παλιά και αποτελούν βασικό κομμάτι της ελληνικής κουζίνας και της φιλοξενίας. Μια τέτοια συνταγή θα μοιραστούμε μαζί σας, και παρότι η κάθε νοικοκυρά είχε την τέχνη της και την πινελιά της στην παρασκευή των γλυκών, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε τα βήματα αναλυτικά. (Να πούμε επίσης ότι συνήθως κάθε νοικοκυρά είχε και κάποιο γλυκό το οποίο έφτιαχνε καλύτερα και θεωρούνταν από το περιβάλλον της μαστόρισσα στο βύσσινο ή στο νεράντζι ή στο κυδώνι.)

Για το γλυκό νεράντζι σε ρολά θα χρειαστούμε:

Νεράντζια ώριμα (οι φλούδες να είναι ένα κιλό)
Ζάχαρη (1 κιλό και κάτι περίπου)
1 Λεμόνι
1 ποτήρι Νερό

Η αναλογία είναι περίπου 1 κιλό και κάτι ζάχαρη για κάθε κιλό φλούδες νεραντζιών.
Αρχικά πρέπει ξύσουμε ελαφρά τα νεράντζια εξωτερικά να φύγει το λεπτό σκληρό στρώμα (το ξύσμα αποθηκεύεται ακόμα και στην κατάψυξη και χρησιμοποιείται όπως κάθε ξύσμα). Στη συνέχεια πρέπει να χαράξουμε τα νεράντζια στα τρία ή στα τέσσερα ανάλογα με το μέγεθος τους. Ξεφλουδίζουμε προσεκτικά τους καρπούς, προσπαθώντας να μη χαλάσουμε τις φλούδες. Οι ψίχες είναι άχρηστες σε αυτό το γλυκό. Τυλίγουμε τις φλούδες σε ρολό και παίρνουμε βελόνα και γερή κλωστή και περνάμε μία-μία τις φλούδες στην κλωστή τρυπώντας με τη βελόνα σε κοντινή απόσταση από την άκρη της φλούδας (εκεί που κλείνει το ρολό- προσοχή, όχι πολύ κοντά για να μη σκιστεί στη συνέχεια) για να μην ανοίξουν στο βράσιμο. Μπορεί να χρειαστούμε παραπάνω από μία κλωστές για να φτιάξουμε αρμαθιές με ρολάκια και να μπορούμε να τις διαχειριστούμε πιο εύκολα στην κατσαρόλα. Όταν δέσουμε τις άκρες της κλωστής και τα νεράντζια μας είναι σταθερά, τα τοποθετούμε σε κατσαρόλα με νερό και τα βράζουμε για ένα λεπτό. Κατόπιν επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με φρέσκο νερό για δύο με τρεις φορές, ώστε να ξεπικρίσουν οι φλούδες. Στη συνέχεια, τα βάζουμε σε λεκάνη με νερό κρύο και τα αφήνουμε να σταθούν για 12 ώρες περίπου, αλλάζοντας το νερό 3 ή 4 φορές (μπορούμε να χαλάσουμε μία φλουδίτσα στην άκρη και να δοκιμάσουμε εάν έχει ξεπικρίσει και ανάλογα να ξεπικρίσουμε άλλη μια φορά αν χρειάζεται).
   Στη συνέχεια, βάζουμε το ποτήρι το νερό, τη ζάχαρη και τις φλούδες μέσα στην κατσαρόλα και βράζουμε σε μέτρια φωτιά. Λίγο πριν δέσει, προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και βράζουμε μέχρι να δέσει, ελέγχουμε στάζοντας μία σταγόνα σιροπιού σε ένα πιατάκι και εάν στέκεται (σαν πέρλα) τότε έχει δέσει. Σβήνουμε και αποσύρουμε, και αφήνουμε να κρυώσει. Σε καθαρά και αποστειρωμένα βάζα τοποθετούμε το γλυκό μας και φροντίζουμε όλα τα κομμάτια να σκεπάζονται από το σιρόπι. Καπακώνουμε καλά και γυρνάμε τα βάζα ανάποδα για λίγη ώρα. Αποθηκεύουμε σε δροσερό και σκιερό μέρος και σερβίρουμε σκέτο με κρύο νερό ή μαζί με το απογευματινό καφεδάκι ή ακόμα και με γιαούρτι ή παγωτό! Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να φτιάξουμε όλα τα αφράτα και σκληρόφλουδα εσπεριδοειδή, όπως το πολύ δημοφιλές περγαμόντο, το κίτρο, χοντρόφλουδα πορτοκάλια ή αφρολέμονα. Καλή επιτυχία σε όσους το δοκιμάσουν!